Yagmurlar içinden islandim geldim
Bir kuru degneye yaslandim geldim
Sicacik çorbana muhtacim inan
Ölümlerden geçtim uslandim geldim
Üsüdü ellerim üsüdü kalbim
Yaban ellerinde taslandim geldim
Sanki cehennemdi sensizlik bana
Irmaklar içinden sislendim geldim
Tren yollarinda islendim geldim
Kalmadi hevesim kalmadi inan
Yikandim arindim süslendim geldim
Sana geldim sana kucaklarmisin
Bilmemki yeniden bagislarmisin .
Yusuf Hayaloglu .

Hayatin hiziyla yasadik o aski
Her sey bir anda basladi
Yasandi
Ve bitti...
Yan yana gidip de bir süre
Ayri yönlerde uzaklasan
Iki tren gibi... .
Ataol Behramoglu

Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu esya, bu pencere?
Degil,
Vallahi degil;
Bir is var bu isin içinde. .

Orhan Veli Kanik

Merhametsiz karanlik içindeyim
Ne zaman günes dogacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor daglara karsi
Bildigim bir sarki var onu söylüyorum
Bildigim bir sarki var onu söylüyorum
Butun sarkilar gibi kederli
Sokaklar, caddeler, evler bombos
Yoklugun sirtima saplandi bir biçak gibi
Yoklugun sirtima saplandi bir biçak gibi
Akitir tasa, topraga kanimi
Dünya seninle aydinlik ve güzeldi
Simdi bin günes dogsa götürmez karanligimi
Simdi bin günes dogsa götürmez karanligimi
Yanmaz elinin degmedigi isiklar
Gel, o sarkiyi beraber söyleyelim
Tut ellerimden beni aydinliga çikar
Tut ellerimden beni aydinliga çikar
Yumdum gözlerimi seni düsünüyorum
Mavi denizlere, mor daglara karsi
Bildigim bir sarki var onu söylüyorum .

Ümit Yasar Oguzcan .

Biraktigin yara yetmezmis gibi
Dertlerime yeni dertler ekledim
Ben aciya yoldas edip kendimi
Yillar yili dönüsünü bekledim .

Mehmet Hamurcu

Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Daglar agarirken konusmustuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Aksam, günes artik deniz ufkunda silindi,
Hulya gibi yalniz gezinenler köye indi
Ben kaldim, uzaklarda günün sesleri dindi,
Gönlümle, hayalet gibi, ben kaldim o yerde. .

Yahya Kemal Beyatli

Aglamak
Unutmak kadar kolaydir inan
Sevin aglayabiliyorsan
Sevin agliyorsan
Gül aglayabiliyorum diye
Gül agliyorum agliyorum diye
Sana birsey yapamam
Aglayamiyorsan .

Özdemir Asaf

Ayrilik diye bir sey yok.
Bu bizim yalanimiz.
Sevmek var aslinda, özlemek var, beklemek var.
Simdi neredesin? Ne yapiyorsun?
Günes çoktan dogdu.
Uyanmis olmalisin.
Saçlarini tararken beni hatirladin, degil mi?
Öyleyse ayrilmadik.
Sadece özlemliyiz ve bekliyoruz.
Zamani hatirlatan her seyden nefret ediyorum.
Önce beklemekten.
Ömür boyunca ya bekliyor ya bekletiyor insan.
Ikisi de kötü, ikisi de hazin tarafi yasantimizin.
Bir çocugun önce dogmasini bekliyorlar,
Sonra yürümesini, konusmasini, büyümesini...
Zaman ilerliyor, bu defa para kazanmasini,
Kanunlara saygi göstermesini,
Insanlari sevmesini, aldanmasini, aldatmasini bekliyorlar.
Ve sonra ölümü bekleniyor insanoglunun.
Ya o? Ya o?
Insanlardan dostluk bekliyor, sevgilisinden sadakat,
Çocuklarindan saygi ve bir parça huzur bekliyor,
Saadet bekliyor yasamaktan.
Zaman ilerliyor, bir gün o da ölümü bekliyor artik.
Aradiklarinin çogunu bulamamis,
Beklediklerinin çogu gelmemis bir insan olarak
Göçüp gidiyor bu dünyadan.
Iste yasamak maceramiz bu.
Yasarken beklemek, beklerken yasamak
Ve yasayip beklerken ölmek!
Özleme bir diyecegim yok.
O kömür kirintilari arasinda parlayan bir cam parçasi.
O nefes alisi sevgimizin, kavusmalarimizin anlami.
O tek güzel yönü bekleyislerimizin.
Insanligimiz özleyislerimizle alimli,
Yasantimiz özlemlerle güzel.
Özlemin buruk bir tadi var, hele seni özlemenin.
Bir kokusu var bütün çiçeklere degismem.
Bir isigi var, bir rengi var seni özlemenin, anlatilmaz.
Verdigin bütün acilara dayaniyorsam;
Seni özledigim içindir.
Beklemenin korkunç zehri öldürmüyorsa beni;
Seni özledigim içindir.
Yasiyorsam; içimde umut varsa,
Yine seni özledigim içindir.
Seni bunca özlemesem; bunca sevemezdim ki! .

Ümit Yasar Oguzcan